“ALLAHSIZIN DENEYİ”

Kâfir der: ‘Doğa vardır! ALLAH yok! Boştur niyâz!’

Su dolu bir bardağa zeytin-yağ koyar biraz!

Yağ su üstüne çıkıp darmadağınık yüzer,

Kâfir bu kargaşayı, bilgin bir pozla süzer!

Suya bir kalem koyup çevirir ahenk ile,

Yağ ortada top olur! Bu, ‘Şems’ der! Not edile!

Yağdan kopan damlalar döner top etrafında!

Her biri bir gezegen olur kendi safında!

Kâfir, zafer kazanmış olan kumandan gibi,

Der: ‘Her şey mekaniktir! Yok bu mülkün sâhibi!’

Mü'min der: ‘ALLAHSIZKEN senin âlemde adın!

Bilmeden bu deneyde ALLAH rolü oynadın!

Bildiğin bir şeyi ilk, açıklamak istedin!

HAK da ilkin bir şeyi ister! Şey der ‘emredin!’

Sonra merkeze sokup çevirdin sen kalemi!

Bir KUTUB kullanmadan, HAK yaratmaz âlemi!

Ancak kalemdeki güç sâdece senden geldi!

Yâni Kutub, ALLAH’ın emrine tâbi eldi!

‘“Yalnız ALLAH’a âit güç ve kudret”’ der âyet!

RAHMÂNDAKİ güç bile emânet! Açık gayet!

‘“Emin olan güçlüyü gördü miraçta RESÛL!”’

HAK ilk emânetçiden görünür! Budur usul!

RAHMÂN, ‘“Arş sâhibinin yanındakidir!”’ Niçin?

Arş’ın sahibi yalnız ALLAH olduğu için!

‘“Kur’an-ı her insâna bizzat öğretti RAHMÂN!”’

RABB’ini ilk görüp de, ona söz verdiği an!

Kendine şâhit oldu, görüp kendi özünü!

Kelime-i şahâdet, tutmak oldu sözünü!

Cebrâil de ‘“cebbar”’dır! ALLAH’ın gücü demek!

Vahyi RAHMÂN’dan alıp nakle sarf eder emek!

Miraç gecesi Cibril yedinci gökte kaldı!

MUHAMMED ‘“Son sınır”’a, tek başına yol aldı!

‘“Son sınır”’ ALLAH ve RAB arasındaki ayna!

O ayna kırılmadan geçilmez öte yana!

O ayna esâsında mevcûd değil! Serâbdır!

ALLAH’tan başkası yok! Her şey hayâl, O RAB’dır!

Suyu RAHMÂN kaynaktan! Cibril testiden içer!

Terzi hep sâhibine âit kumaşı biçer!

Kur’anda ALLAH diyor,‘“Bana âit her isim!”’

İsim RAB ve RÛH olur! Büründüğünde cisim!

‘“ALLAH veya RAHMÂN’dan iste!”’ Fark ve ortak yok!!

Her yarı çap, çemberden merkezine giden ok!

ALLAH’a varır! Senin gibi bir kâfir bile!

ALLAH’ın ‘“Saptırıcı”’ sendeki ismi ile!

Kalemi belli hızla çevirdin muntazaman!

Ölçü ilmi olmasa, kıyâmet kopar o an!

Ne su yağa karıştı! Ne karıştı yağa su!

Madde ve can iç içe! Yine ayrı doğrusu!

Bardağa koydukların, bardaktan çıkamadı!

Kalem yani RÛH hariç! Bardağın uzay adı!

Bardak görünmez! Şeffaf! Bir gün kırılabilir!

Zîrâ sınırlı! Onun ömrünü ALLAH bilir!

Kalem bardağın yarım, sen tamamen dışında!

ALLAH yapyalnız! Kutbu, RAB denilen ışında!

Mâlzemeleri kendin yapmadın! Buldun hâzır!

Özler de yapma değil! Hep HAK’ta hazır nâzır!

Elin dursa bozulur kalem hariç, her sûret!

O kalem, senin gibi değil ki su, yağ ve et!

Bardak rahim! Su dolu! Kalem penis! Ol emin!

Bu yüzden ‘“N harfi ve Kalemdir”’ HAKK’a yemin!’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 1998