“AŞK ”

Okyanus dibindeki balıkta göz yok! Niye?

Gözü ışık yarattı, göz onu görsün diye!

‘HAK da ışık!’ Sevilip sevebilmek için O,

Kendi rûhunu etti her insana hediye!

İçki içerken, en baş döndüreni içersin!

Evlenirken, mutlaka en güzeli seçersin!

Ten perdesi ardında, sevgilinin ruhuna,

Dokunurken bile bak! Sen kendinden geçersin!

Titriyorsun! Arada bir perde varken bile!

Sevişirken et ete, sevdiğin güzel ile!

Demek yaratmak imiş! Zevklerin en güzeli!

Öyleyse, rûhun ile doğrudan temas dile!

İblîs ‘Elbise’, kâfir ise demek ‘Örtülü!’

Gelinle birleşilmez! Yüzünde iken tülü!

ALLAH en yakınına gösterir cemâlini!

Diken değil de güldür öttüren her bülbülü!

Namaz HAK’la buluşmak! ‘Cumâ’ ‘Cem’ olmak demek!

Gizli yapılmaz ise, nâmahrem olur emek!

Evlât babanın sırrı! Bu sır, tohum değildir!

Yani kendindekini değil de! Kendini ek!

Miraçta Cibril bile hazır bulunamadı!

Bu yüzden ‘“Habibullah”’ oldu RESÛL’ün adı!

HAKK’a aşkından İblîs ‘“Hayır”’ dedi, Âdem’e!

Kıskançlığı yüzünden, attı ‘çamur’ isnadı!

RAHMÂN çok seven demek! Acıyan demek değil!

Güzel yüz ayna ister! Sen bu esrâra eğil!

‘“Hûri”’ ile ‘“Oğlandır”’, HAKK’ın cennet ödülü!

Bu nedenle ZEHRA’yı, ÂLÎ’ye verdi Cibril!

ZEHRA, ‘Zühre’ kökünden, göz kamaştıran güzel!

ÂLÎ, ‘ELİON!’ Güneş! Zirveye koymuş ezel!

Meryem, Rûhu,‘“Şahane genç”’ olarak görünce,

Bekâreti unutup tuttu bak Eli’den el!

Miraçta ‘“Hûri”’ gibi bir “Oğlan” bak göründü!

Görülecek ‘En güzel bir şekil’e’ büründü!

Bu en güzel şekildir, ÂDEM denen rûhumuz!

Onunla eşleşmeyen, ‘“Hor kılıkta”’ süründü!

‘“Melek, insân şeklinde Arza iner”’ der RAHMÂN!

Senin de şeklin insân! Melek inişi bu an!

‘“Her meleğe, Âdem’e secde emri”’ verildi!

‘“Red eden İblîs olur!”’ Teslim ol! Budur îmân!

‘“Esselâmu âleyküm”’der, o vakit HAK sana!

Çünkü artık kendisi misâfirdir insâna!

Kalbinde ağırla bu şeref misâfirini!

‘Kadrini bil! Eriştin ‘“Kadir”’ denen o ana!'

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA- 03.12.1996