“EBÛ HÜREYRE”

Tarafsız hadisçiymiş sence, Ebû Hureyre!

Sıffıyn harbine ondan girmemiş! Bakmış seyre!

O ne Muaviyeyi tutmuş! Ne de ÂLÎ’yi!

Tarafsız yazmak için her hadîsi en iyi!

Târih sana ağlıyor! Sen ağlarken minberde!

Onu dinle! ALLAH’tan korkmuyorsan yalan de!

‘Ebû Hureyre lâkab!’ ‘Kedi babası’ demek!

Zîrâ, kedi çok sevip her gün verirdi yemek!

Muaviyede yerdi o! ‘Aşı yağlı’ derdi!

Namaz için, ÂLÎ’nin arkasına giderdi!

Bu onun ahlâkına ölçü değil mi yeter?

Dünyâ için ahreti satmaktan yok şey beter!

Şehit edildi VEYSEL! Kıpırdamadı kılı! !

Kur’an-ı mızrak deldi! Hiç şaşmadı akılı!

RESÛL indinde iki şâhid sayılan Ammar,

Doksan yaşında şehid oldu! Hiç duymadı ar!

Çünkü “Şehid edecek Ammarı! Zâlim gürûh!”

Hadîsini kendisi nakletmişti! Nerde Rûh?

Muaviye safından ‘Büsr’ adlı güçlü biri,

ÂLÎ’ye tek başına çıktı! Ter döktü iri!

ŞAH tam onu keserken, eteğini kaldırdı!

Tarafsız, o tarafa ne baktı! Ne aldırdı!

Muaviye savaştan sonra hâine dedi:

‘Git ÂLÎ dostlarını yok et! Sustur ebedî!’

Vâlilikten çıkardı ‘Eyüb Sultanı’ Büsür!

Hureyreyi atadı! O demedi ‘bu, kusur!’

Yemende ise birçok insânı diri yaktı!

Kestiği çocukların kanı sel gibi aktı!

Tarafsız hadîsçiden ne bir ses! Ne bir nefes!

Medine kaymakamı bunları da geçti es!

Kölelik koydu ilk kez o, mü’min kadın için!

Kur’an’a zıt iken bu! Hayır demedi! Niçin?

Sonunda ÂLÎ yiğit askeri Câriye’yi,

Görevlendirip dedi ,“Mülkü temizle iyi!”

Önce Büsr’ün başını kesmek için gönderdi!

‘Havhav’ın iti kaçtı! ‘Mırnav’ın arttı derdi!

‘Kedi babası’ halka kıldırıyorken namaz,

Duydu ki Câriye’nin gelmesine vakit az!

Namaz bozup saklandı! Kimse etmedi yardım!

Câriye ‘O kediyi bulsam dedi boğardım!’

Aklını kaybederek geberdiğinde Büsür,

HAK, ‘Zebânî’ye dedi: ‘“Bunu en alt kata sür!”’

İşte hocam gerçek bu! Güler mi ağlar mısın?

Mırnava ,‘HAZRET’ (!!!) Deyip SEN; hâlâ yağlar mısın!

Gel çıkalım ekrana, güvenirsen kendine!

Sen yanlışa yorum yap! Ben ise ‘“GERÇEK DÎN”’e!

Benim yok ‘Saman yolum!’ Ne de bir tek okulum!

Ben kendisi ekran ve okul olmuş bir kulum!

Ben ‘Samanı’ değil de! ‘Yolunu’ biliyorum!

Her âyet için bende var birkaç gizli yorum!

İsteseydim toplardım! Senden kat be kat kişi!

Ama mezheb! Tarîkat! Şeyhlik! Bölücü işi!

Ey MÜSLÜMAN! Öğrendin! ‘Ebû Hureyre’ kimmiş!

Ve hoca onu niçin övmeyi edinmiş iş!

Ey MÜ’MİN! En tarafsız hadîsçi böyle ise,

İnanma sakın asla sâfça hiçbir hadîse!

Kimi Arap mâlıdır! Kimisi İran mâlı!

Âyetlere bakmadan asla inanmamalı!

Hadîs için, bir hadîs aktarayım RESÛL’den:

“Kur’an yegâne ölçü! Şaşmayın bu usûlden!”

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 21.03.1997

Fethullah GÜLEN’e