"HAZRET-İ YAKUB’UN MERDİVENİ"

‘“Bir adam Yakub ile boğuştu bütün gece!”’

‘“Adam bir tekme vurdu!”’ ‘“Sert idi son derece!”’

‘“Tekme edep yerine geldi!”’ ‘“Kalçası çıktı!”’

Yabancının, canına kastettiği açıktı!

‘“Sabahleyin Yakub’dan adam dileyip aman:

‘Bırak gideyim!’ Dedi ‘“Sen benden çıktın yaman!’”

‘“Bırakmam dedi Yakub!’”‘“ İsmini söylemeden!”’

‘“Ayrıca beni topal yaptın!’”‘“Açıkla neden?’”

Adam dedi:‘“Önce sen öğren kendi ismini!”’

‘“Ben seni kutsayım”’ da! Çıkar şeffaf cismini!

‘“Vaftiz edip adını çevirdi İsrail’e!”’

‘Baş edebilen’ demek bu ad! Elohim ile!

İsrail,harp tanrısı! ‘“Mikail’”in bir ismi!

Elohim ordusu var! Yehova, şeffaf cismi!

Tekrâr doğana verir! Baba eren,yeni ad!

Ölmeden önce ölmek! Yâni‘“Vaftiz”’den murad!

Şimdiki vaftiz ise! Çok sulu bir komedi!

Böyle bir şey ne ALLAH! Ne İsâ! Söylemedi!

Elohim ayrılmadan, söyledi son sözünü:

‘Dün gece, sen dışında gördün saklı özünü!

Sen kendinle savaştın! Sabaha kadar, gece!

Melek, uzaylı insân! Bu en büyük bilmece!

Hem kutlar! Hem kutsarım seni! Dayanabildin!

Aslının, HAK’tan başka olmadığını bildin!

‘“İnciktekini sakın incitme!”’ Gitme aksak!

Edepsizce kullanmak edep yerini, yasak!’

Yakub o yere dedi ‘“ALLAH’ın yüzü!”’ Niye?

‘“Yüz yüze konuşup da HAK’la! Sağ kaldı diye!”’

‘“Doğrudan gösteremez, zirâ ALLAH kendini!”’

Onun yüzünü kalbde görmektir! ‘“FITRAT DÎNİ!”’

Nitekim Yakub HAK’la! ‘Yeniden kesince söz!’

‘“Ben atan İbrâhim’in RABB’iyim!”’ dedi bu öz!

‘“Ve bir merdiven gördü, yerden göklere kadar!”’

Onunla Arş’a çıkar! Kim ki kendini adar!

‘“Merdiven bölgesine ‘bir taş’ dikip yağladı!”’

Yağı,‘“Tam ortadaki bir ağaç”’ tan sağladı!

‘“Ne doğu! Ne batıda biter!”’ ‘“Bu kutsal ağaç!”’

Ne doğar! Ne batar o! Yani RÛH ! Gözünü aç!

‘“Dereceler yükselten”’ ‘merdiven’ demek ‘“Mîrâç!”’

‘Otuz üç’ basamaklı omurgadır bu araç!

‘“ALLAH’ın ipi”’ vardır içinde! Omurilik!

‘“En doğru yol”’ ancak o! Zirâ kalkar ikilik!

Merdiven, hem çıkmaya! Hem de inmeye! Yarar!

Omurilikten inen! Reenkarnasyon arar!

‘“Yakub gördü bak! İnen bir çok Elohîmi de!”’

Onlara, hizmet için doğan HAKERENLER de!

‘“Yakub o merdivene, dedi Elohim evi!”’

‘Yedi çemberi dönüp tavaf et!’ ‘“Ev ödevi!”’

‘Omurilik’le ayni, ‘“Sabit özler”’ âlemi! (537)

İbranice hesapla! Ne demek düşün! Emi!

‘“Yakub’da var on iki evlât! Ve dört tane eş!”’

Tam dört şekle girer Ay! Burç on iki! Bir, güneş!

NÛR dört isimli: Havvâ, FÂTMA, Meryem, Asiye!

Sen bunları gör, Ay’ın dört farklı şekli diye!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA-23.02.2001

* EBCED İLMİNE GÖRE :

537 = İBRANİCE = ATZİLUT (Sabit özler âlemi) = (Arapça) HUTHA ŞEDREH (OMURİLİK)