“MÜEZZİN”

‘“İster istemez bana gelin”’ RAHMÂN deyince!

İstemeyerek gelen çok oldu! Bu sır ince!

Sonra halkı serbestçe! Âdem ile sınadı!

Âdem’e gelmeyene! O verdi İblîs adı!

Bak şimdi serbestiz biz! Vicdândan yok zorlama!

‘“RAHMÂN tenden çıkınca!”’ Secde emri var ama!

‘Ebû Turab’ı gören! Âh ‘“Toprak olaydım”’ der!

‘“Alnındaki saçından sürüklenerek”’ gider!

En başta isteyerek RABB’e gelenler ise!

Ölünce tekrâr eder! Bu en mutlu hâdise!

‘“Secde”’dir! İblîs ile Meleğin farkı mâdem!

Cenneti, cehennemden ayıran sınır! Âdem!

Bu yüzden Arâf’tadır! İlk Âdem yani ÂLÎ!

‘“Yüzüne bakar halkın!”’ Ve bölünür ahâli!

‘“Yargıda söz almaya bir tek o aldı izin!”’

RAHMÂN’ın huzurunda! Sözcüsü hepimizin!

‘“RAHMÂN’a! Heybetinden kimse edemez hitab!”’

‘“Herkesin yaptığını! Yalnız açıklar kitab!”’

O vakit! Hayretinden donup kalır ahâli!

‘“Kitab”’ diye konuşan! Zîrâ sâdece ÂLÎ!

Anlarlar Kur’anda ki ‘“Apaçık kitab”’ kimmiş!

Ahirette! ‘“Apaçık olur imâm!”’ Biter iş!

‘“Hiç unutmayan kulak!”’ Kur’anda adı niçin?

Her sesi kayda alıp o sakladığı için!

O sesler! Ahirette dönüşür renkli filme!

‘“Gizli kayıt”’denilir! ÂLÎ’deki bu ilme!

‘Dünyâdaki her dili konuşur gayet fasîh!’

Hem İLYAS’tır! Hem YAHYA! Hem de ÎSÂ EL MESİH!

RESÛL dedi : “Îsâ’ya öyle benzer ki ÂLÎ,

Bir bilse ! Ona tapar Hıristiyan ahâli !”

‘Bilir kaç karınca var! Kaçının dişi cinsi!’

‘“O her şeyi bilendir”’ Kur’anda onun ismi!

HAK önünde zaman yok! ‘“Yargı biranda biter!”’

‘Kâfirleri ateşe, MUHAMMED ÂLÎ iter!’

‘“Cehennemdekilere seslenip bir müezzin!”’

‘“Sorar: ateş, hakkınız değil mi sizin?”’

‘“Evet”’ derler! Seslenir sonra cennetliklere:

Cevap sâde ‘“Selâm”’dır! Cevaba akıl ere!

‘“Kulağa okununca müthiş bir sesle ezân!”’

‘“İnsân ölür!”’ Müezzin olur ‘“MÜNÂDΔ’ o an!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 11.06.1999