"SAFLAR"

Bir an için açılıp kalbimde saklı gözüm!

Bana şöyle konuştu zâtım adına özüm!

‘“ALLAH dereceleri yükseltir”’ diyen âyet!

Senin ve benim sırrım olup derindir gayet!

Ben boş bir zât değilim, doluyum kendim ile!

Yâni yarattıklarım içimdeki âile!

Yaratım bir toplama değil! Bölmedir! Niçin?

Sonsuzda başka işlem olamadığı için!

Her işim, içimdeki mevcûdları taksimdir!

Kâlbde uyandırdığın her ad benim aksimdir!

Ben bu isimler ile her şeye hükmederim!

Ve bu yüzden ismime ‘“RABB-ÜL-ÂLEMİN”’ derim!

Yâni başlı başına bir âlemdir her ismim!

Bu yüce erenlerdir benim cisimsiz cismim!

Her biri beni gören gözbebeği noktadır!

Maddeden âzâd olmuş ve varlığı yoktadır!

İçlerinden evvelâ ilk yedisi uyanır!

En sâf maddeyi giyip sûretime boyanır!

Bu ilk ‘7 erenler’, ‘7 sınıf ordudur!’

Her birinden bir kulun özü etmiştir sudur!

Mîrâç yapan, özünün çıktığı RABB’e bakar!

Anne ve Babasını öz evlât etmez inkâr!

Ama sırf şükran için o etmelidir secde!

‘“ALLAH”’ dememelidir ona! Gelerek vecde!

İlk yedi uyandırır ikinci yedileri!

‘“Son sınırdır !”’ Ancak Rûh geçebilir ileri!

Bunlardan dördü yazar yaptığını herkesin!

‘“Yüce dîvânda şâhid” ‘olacakları kesin!

Ayrıca, benim evren ilânlarımı yazar!

‘“Kitabdan”’ sûreleri indirir azar azar!

Bu yedilerden çıkar tam ‘28’ Eren!

Bunlardır ‘“Rûh üfleyip”’ ben bilincini veren!

‘“ALLAH’ın her şey bilir ismine”’ sâhib mâdem!

Gayb’ı sırf ALLAH bilir! Bilmez denir mi Âdem?

Etmeseydi bu Âdem HAK fıtratını ihsân

Sâf melek veya hayvân gibi kalırdı insân!

Her insânda benim bu doğal özüm saklıdır!

Bu kıbleden saptıran onu, kendi aklıdır!

28 Erenden çıkan melekler ise,

Giydirirler insâna sâde şeffaf elbise!

Cinleri uyandırır bu melekler nihâyet!

‘“İfrit, İblîs ve şeytan tenleri var”’der âyet!

Ateş, hava, su veya topraktandır canları!

Yoktur ne bilinçleri ! Ne de heyecânları!

‘Dört İfrit’in verdiği emri infâz ederler!

Hücrene hükmederek ‘ektiğini biç’ derler!

Senin hücrelerinde çünkü her cinin evi!

Sınamak veya beden yapmak onun ödevi!

‘“Biz RAHMÂN huzurunda dizilenleriz saf saf!”’

Sen de Uluğ sıraya gir! Kâlbini edip sâf!’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 14.10.1998