"SELÂM-II"

Yazmasam vebâl var! Yazsam okunmaz!

Okuyan olsa da! Anlayanı az!

Diri imiş gibi! Ölümden korkar!

Kabrinin içinde! Kılar hep namaz!

Çünkü namazdan kast! Bedenden huruç!

Cennet, türkçe ‘Uçmak!’ Mîrâç yap da uç!

YAHYA’yı çıkardı Zekeriya’dan!

‘“Susarak”’ tuttuğu ‘“Üç”’ günlük oruç!

‘“Remizle konuştu”’ yâni kaş, gözle!

‘“İki yay ortası!”’ Üçüncü gözle!

Bu öz hep emreder! ‘“ALLAH adına!”’

Kabûl olmaz çünkü duâ boş sözle!

İşte bu ‘HAK sözün’ adı, ‘“Selâm”’dır!

Kur’an’ın adı da kutsal kelâmdır!

‘“Salât”’ duâ demek! Selâmla biter!

Selâma erişen kişi! İslâm’dır!

HAK, RESÛL’e ‘“SALÂT ve SELÂM”’ eder !

‘Nerde doğsan! Emir verenim ol!’ Der!

Konuşan bir hayvân olmaktan kurtul!

‘Berzah’ kalıbında! Olmadan heder!

YAHYA’nın annesi ‘“Elisabet”’tir!

‘İLYAS evi’ diye tercüme ettir!

ÎSÂ, YAHYA için der: ‘O İLYAS’tı!’

‘“İLYAS”’ deyip öldü ÎSÂ! Hayrettir!

YAHYA için der HAK: ‘“Eşsiz bir isim!”’

Yâni bir tek rûh var! Çok olan, cisim!

‘“Bu ismi bilmedi! Melek ve Şeytan!”’

‘“Âdem rûh üfürdü!”’ Dirildi cisim!

HAK der: ‘“ÎSÂ için RÛH ve KELÂM”’de!

‘“Âdem'e benzer O!”’ Onda irâde!

Âdem toprak! ÂLÎ, “TOPRAK BABASI!”

İLYAS, ÂLÎ, ayni! İbranîcede!

Toprağın anası! ‘“ÜM”’ olan RESÛL!

Evren toprak bir top! Al hemen gusûl!

Evrenin rûhuysa! ‘TOPRAK BABASI!’

Âdem, Âlem imiş! Tap usul usul!

Uluğ sana açtı perdeyi gayet!

Kâinat Kur’an’dır! Ve atom âyet!

Ama sakın ola! Perdeyi yırtma!

Hayretten ölmemek istersen şayet!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 19.01.1998