“SON ZİKRİM”

A : FAY HATTI

ATA, bin bir güçlükle pâdişâhları attı!

Şimdi bütün liderler oldu birer ‘fay hattı!’

Her üyeyi titretir! Başkasının gölgesi!

Meclis! Artık en büyük yâni deprem bölgesi!

Duvarlar çatladıkça! Asker gelip sıvadı!

Bu yüzden yobazlarca, ‘Mason’ onların adı!

Doğru söz! Çünkü ‘Mason’, ‘Duvar ustası’ demek!

LÂİK bina çökmesin diye harcarlar emek!

Ama tâmir bitti mi! Gelir eski üç lider!

İçlerinden demirbaş olan! Terfi de eder!

Bakarız ayni tellâk! Ayni tas! Ayni hamam!

Beyler! Artık gidiniz! Her kıyakınız tamam!

Derde çâre değil de! Oldunuz halkın derdi!

Mevlânâ: ‘Tabut gibi yük olmayınız!’ Derdi!

Hâlâ daha hepiniz! Hep başımızdasınız!

Her seçim sonu akan gözyaşımızdasınız!

İktidar ‘televizyon’ değil! VİZYON yeridir!

‘Halka verdiği sözü tutan!’ HAKK’ın eridir!

MUHAMMED “Ben üç defa aldatılamam” derdi!

Üç kez esir aldığı, bir cellâda giderdi!

Asıl suç millettedir! Değildir iktidarda!

‘Alın yazımmış’ deme! Kaldığın vakit darda!

Kendin koydun elinle! Sırtına bu kamburu!

Süngüye bırakma hep! Sökmeye habis uru!

Bak ! Meclis tavanına çiğ köfteler yapıştı!

Halk açken! Üyeleri milyarları kapıştı!

İlk meclise, at ile gelir idi her meb’us!

Şimdi hepsi villada! Çift mersedes! Bu kâbus!

Hamal hep hamal kalır! Ne kadar taşısa yük!

Halterci olmalısın! olmak istersen büyük!

Gandhi der ki: ‘ ‘“Göze göz”’ bütün halkı, kör yapar!

Gözü alınmadan da halk! Gözünü kör kapar!’

İsyân etme de! Kazan tam demokratik bilinç!

Demokratik bilinçtir! Seçimde en iyi linç!

ALLAH der ‘“Emâneti verin yetkin olana!”’

Yoksa sâhipsiz kalır! Yetim ile dul ana!

Partiler yok! Yalnız var tek adamlar sistemi!

Sızlatma ‘TEK ADAM’ın kemiklerini! Emi!

Sorumlu meclisleri! Yalnız tenzih ederim!

‘Sorunlu meclislere âit sözlerim’ derim!

B : KARA MİLÂT

Titrettiği vakit bak! Batı’yı kızıl ayı!

Batı dedi: ‘ORTAK OL!’ A.E.T.’ye gir dayı! (x)

Talih kuşu nihâyet başımıza konmuştu!

Tırmanmayacak idik! Artık hep dik yokuşu!

Teröre değil! Bize vereceklerdi destek!

Büyümemizden korkup olmayacaktı köstek!

Bütünleşecek idik! Çağdaş medeniyetle!

Tekliflerinin yoktu ilgisi! Art niyetle!

Zirâ aday yapmıştı! Bizi zaten İNÖNÜ!

Gözü gördüğü için! Hem arkayı! Hem önü!

Hem savaş kahramanı! Hem diplomasi kurdu!

Hem savaştan korudu! Hem demokrasi kurdu!

Tek gafı: Anayasa mahkemesi açmadı!

Mecburen gölgelendi! Demokrasinin adı!

Karşı çıktı üç aymaz! Hem iki defa bile!

Adlarını yazmayım! Herkes kendisi bile!

TÜRKİYE! En az otuz yıl geri bırakıldı!

Birisi şiir yazdı! İkisi namaz kıldı!

Bir ! Dokuz ! Yedi ! Sekiz! Batmamızın milâdı! (1978)

Hakkını helâl etmez onlara! Türk evlâdı!

Yunanistan oynadı! Parmağına takıp zil!

Çöpçü ihraç ederek! Ecdada olduk rezil!

‘Şâir’e maceracı demişti! Paşa haklı!

Çıkmak da serbest iken! Reddetti şâir aklı!

Paşa onun hakkında: ‘Vizyon fakiri’ derdi!

Ona bırakmamaktı yurdu, en büyük derdi!

‘Umut’ kırıklığımız sosyal kloroformcu!

ATA’ya da demişti! ‘Gardropta reformcu!!!’

EVREN veto kaldırdı! Yunan döndü Nato’ya! (xx)

Açtı kapıyı! Kıbrıs ile Ege’yi oya!

Yunan birliğe girdi! Bize geldi fatura!

Batı dedi ‘Kıbrıs’da yalnız rum’lar otura!’

Kapının, yüzümüze kapandığı açıktı!

Ordumuz tek başına! Yeşil adaya çıktı!

‘Şâir’, Kıbrıs! ‘Demirbaş’, Gap’la günah çıkardı!

İki negatiften bu! Bir tek pozitif kârdı!

Bakü Ceyhan’da! Etkin değildir hiçbir kişi!

ALLAH’ın lûtfu olan coğrafyamızın işi!

‘Sırat köprüsü’ gibi! İki deniz kavşağı!

Tek dünyâ devletinin! ‘Evrensel din’ kuşağı!

Kur’anda iki âyet var; Üstlerine eğil:

‘“İşi ehle ver!”’ ‘“Bilen ve bilmeyen bir değil!”’

Asla affolmaz! Halka karşı işlenen günah!

‘“Kul hakkı ile!”’ ‘“Bana gelme”’yiniz! Der! ALLAH!

Geri bıraktırıldık! Geri kalmadık yâni!

Devlet gemisi sala benzer! O batmaz âni!

C : SON HAÇLILAR

Ne mutlu! Adaylığa nihâyet çıktı karar!

Fukara sevincidir! Eşeği bulmak tekrâr!

Avrupa Hıristiyan kulübü! Herkes bile!

Karşı karşıya kaldık! Yine haçlılar ile!

On üç haçlı haydudun, on birini kovdu TÜRK!

Son on dördüncüsünü ise! YÜCE ATATÜRK!

‘“Onların dinlerine girmezseniz siz şayet,

İçlerine almazlar sizi asla!”’ Der âyet!

Avrupa! Kapısında Türkiye’yi oyalar!

Verdiği sözü tutmaz! Tükürdüğünü yalar!

Biri açık! Biri gizli! Kazandık iki savaş!

Batı bizi alırken, öç alır! Yavaş yavaş!

İnsân hakları şartı! Tuzakta bir yem yâni!

Irkçı bir hak verdik mi! Bizi parçalar âni!

‘Sevr’i unuttuk’ sözü batılıların! Yalan!

Besledikleri isme bir bakınız! ‘Öcalan!’

‘Kürtçülüğe!’ Bak en çok parayı Alman verdi!

Bölemeyeceğine! Türk’ü! Aklı geç erdi!

Enver paşa’ya da o, kırdırtmıştı herkezi!

Şimdi o! ATA ve TÜRK düşmanları merkezi!

AB’ye alıp soymak istiyor o! Balkanı!

Korkusu, Türk ordusu! Türk kültürü! Türk kanı!

D : KURTULUŞ REÇETESİ

ATA ‘Çağdaş uygarlık’ dedi bak! ‘Batı’ değil!

Çok yönlü bir hedef bu! Kapsamına sen eğil!

Binlerce yıldan beri! Bak hep ayaktadır Çin!

Son on beş Türk devleti yıkıldı! Acep niçin?

DİNE! DİLE! AHLÂKA! Ve Töre’ne! Sâhip çık!

Târih! Sana en bilge bir rehberdir! Çok açık!

Köprüde ev kurulmaz! Yerleş sağlam bir yere!

Parantezi aç! Süper bir devlet ol federe!

Evrensel kardeşliğe bağlı! Bunun milâdı!

‘“İbrahim milleti”’ dir Kur’anda şifre adı!

Artık ne ATATÜRK var! Ne de bir SELÂHADDİN! (xxx)

Lâiklik son kalemiz! Ne olur dikkat edin!

Onu korumak için! Kâfi değil beş duyu!

Yedinci his sağ duyu! Ölülerin kâlb gözü!

Her an görüp uyarır! Vicdândır onun sözü!

Her fikrimi söyledim! Yalnız var bir ‘art fikrim!’

‘ATAMIZI GERİ VER!’ Olacaktır SON ZİKRİM!

Bu nedenle ‘“ZİKİR”’ dir Kur’an’ın öbür adı!

Bunun ‘“HÛ”’ olduğunu! Halk ölürken anladı!

İki tâne ATA var: ATATÜRK! Elbet biri!

İkincisi ‘“İLK ÂDEM!”’ Kâlbdir onun kabiri!

Dirilt her ikisini! Toplumda ve kendinde!

Bundan başka tapınma kabûl edilmez dinde!

ATA! İçte ve dışta barış istedi her dem!

Barış ‘“SELÂM”’ demektir! ‘SELÂM’ ise, ‘“İLK ÂDEM!”’

ULUĞ, seçilmiş değil, ‘Seçkin’ bir bilirkişi!

Meclis Dış İlişkiler Müdürlüğüydü işi!

Fransa çıkardı ‘DÖ GÔL!’ Almanya ‘ADENAVER!’

Ya RAB! Bize ne olur! ‘İKİNCİ ATATÜRK’ ver!!!

M. H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 07. 08. 1999

(x) A.E.T. : AVRUPA EKONOMİK TOPLULUĞU = Avrupa Birliğinin önceki adı

(xx) Kenan EVREN Paşa

(xxx) Selâhaddin Eyyubî