“AF”

Devlete karşı suça cezâ! Devlete âit!

Yurttaşa suça cezâ! Kendi hakkı! HAK şâhit!

“Adâlet iken!” “Mülkün ilk hem de son temeli!”

Devletlilerin, devlet yıkmak mıdır emeli!

Ölmüşken! Altmış kamçı yiyen suçlu evlâdı!

‘Kırk daha vur’ demişti Emir! ‘Ömer’di adı!

‘“Kısasta hayat vardır toplum için”’ der âyet!

ALLAH toplu öç alır! Af devlettense şayet!

Asıl budur işlenmiş cürüm devlete karşı!

Halkın hakkını yemek! Zîra titretir ‘“ARŞ”’ı!

İnfâzları halk yapar! Ve çıkar sivil savaş!

Devletin temelini çürütür yavaş yavaş!

‘“Mülk ALLAH’ın !”’;‘Adâlet ise mülkün temeli!’

HAK, ALLAH demek! Herkes hakkını istemeli!

Bu hakkını devlete yurttaş emânet eder!

‘Affederek suçlumu, sen ihânet etme!’ Der!

Yoksa! Devlet ahrete gider! Kul hakkı ile!

Affedemez bu hakkı! HAZRET-İ ALLAH bile!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 06 Ağustos 1999