"ALLAH-2"

Her özelliğin olmuş bir ismin! Sana özel!

‘“Güzel”’ olduğun için, senin her ismin güzel!

Hangi adınla övsem seni, bir’in katmanı!

Her biri emânetçi! ‘“Övülen”’ ‘“Emin”’ bir el!

‘“Övülen'in ok atan eline elim dedin!”’

‘“Emin olanı gördü miraçta, MUHAMMED’in!”'

Demek, MUHAMMED EMİN bakmış öz aynasına!

Birbirinizi kalbde seyretmekmiş yâni dîn!

‘“MUHAMMED RESÛLULLAH”’ yedi gökleri aştı! (454)

‘“Kuvvetleri şiddetli olan”’ ona yaklaştı! (454)

‘“İki deniz birleşen yer”’ bu iki söze denk! (454)

Belli ki elçin kendi fıtratına ulaştı!

Demem ‘“Sana bir oğul doğurdu Meryem ana!”’

‘“Yoksa ahrette gider her çalışmam yabana!”’

‘“Çamurken, beni önce insân! Sonra dost yaptın!”’

Senin gibi Tanrım var! Artık ne mutlu bana!

ÂLÎ en yakın kulun! Öz Babam! EBÛ-T-TURAB!

Namazda yöneldiğim fıtratın olan mihrab!

MUHAMMED ise, benim rûhumun öz annesi!

O, nûrun! ÂLÎ , aynan! Aynadaki aksin, RAB!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 17.03.1999