"CAN"

Zebur'a göre, ‘“Pis can yok olmakla suç öder!”’

Îsâ ise, ‘“İlyas’ın canı Yahya’daydı”’ der!

Canın ölümsüzlüğü, şarta bağlı! Bu, demek!

Canını, Rûh’un gibi, sâf tutmaya ver emek!

Rûh ALLAH’tan bir ışın! O hep ölümsüz yani!

Ateşte erir pis can! Rûh’tan kopunca âni!

‘Bir varmış!’ Ve ‘bir yokmuş!’ Olur sonunda ismi!

Bir hayvân canı için! Artık malzeme cismi!

Tekrâr inerken Arz’a! Rûh can dokur kendine!

Can’dan söz alırken der ‘“Teslim ol efendine!”’

On iki imâm, AHMED, FÂTMA: On dört mâsum pâk!

Hep ilk canla doğarlar! Gözlerinde yok çapak!

İlk can Âdem! Hepsinin o cana has, bedeni!

‘“HAK över!”’ ‘“Çift yediye candan secde edeni!”’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 21.11.2001