"CEMÂL"

Tayvanda bir sitriptiz seyretmiştim güzelce!

Kendime lânet edip uyumuştum o gece!

Çok kibar bir şekilde, üç kez kapım çalındı!

Kapıyı açtığımda, sandım aklım alındı!

Bir hûri ve bir oğlan içeri attı adım!

Dedi: ‘Bu oğlum HASAN! Benim FÂTIMA adım!

Ben çıkayım! Oğlumun sana var birkaç sözü!’

Yalnız kalınca HASAN dedi: ‘Aşk, HAKK’ın özü!

HASAN ve Hüsün aynı yazılır! Güzel demek!

Cemâle etmediysen secde, boştur her emek!

Kardeşim HÜSEYİN’in de aynı kökten ismi!

Dedemiz böyle koydu! Yansıtsın diye cismi!

‘“Her şey çift yaratıldı”’ cemâlin çifti cemâl!

Mîrâçta seyredilir! Cemâl bulunca kemâl!

‘“Züleyha gömlek yırttı!”’ ‘“Kızlar parmak doğradı!”’

Gördükleri oğlanın zîrâ Yusuf’tu adı!

Habîbine dedi HAK ‘“Sen her kirden yıkandın!”’

Neyi, nasıl, yaptınsa! Zîrâ hep beni andın!

Süpürgeye değildir âit, üstündeki kir!

Yeter ki özünden hiç gafletle yapma zikir!’

Sonra odamdan çıktı! Arkasını dönmeden!

ZEHRA’yla göğe uçtu! Gökte ZÜHRE sönmeden!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 07.04.1998