"EL"

‘“Mîrâç gecesi”’ gören ve görünen kim idi?

‘“Tûr”’da ALLAH ne için ‘“EL ÂZÎZ-ÜL-HAKÎM”’di?

Ölmeden cananı bul canda! Kurtar canını,

Can simidine benzer, bak! O kandil simidi!

MUHAMMED ve ÂLÎ’nin eli, ALLAH’ın eli!

O eli tutmuş idin! RABB’ine derken ‘“Beli!”’

‘“Ona el kaldıranın her iki eli kurur!”’

Kırılıp ortasından! Hep yere bakar beli!

Hesap verir! Sırtında post ile! Teker teker!

Yüzünü ters yüz eder öldükçe! Nekir! Münker! !

Elsiz! Ayaksız! Balık, yılan, hatta taş! Olur!

Kireç ocaklarında yanıp içini çeker!

İsmi, cismi ve resmi olduğu vakit türab,

Elini tutmadığı, sorar ona ‘Kimdir RAB?’

RAHMÂN’ı görüp tanır, ayağına kapanır!

Ona der: ‘affet beni! Ne olur EBÛ-T-TURAB!’

ÂLÎ bağışlayınca! RAHÎM, rahime koyar!

‘“RAHMÂN onu yeniden kendi şeklinde boyar!”’

Her ikisi rûhunu üfler iken der ona;

‘Bu rûhu bulmadıkça! Olmayız bir sana yâr!’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 08.12.1996