“ELVED”

Elvedâ müstakbelin bâbında pürtılsım kilit!

Elveda! Ey geçmişin tâbût-u haşri Elvedâ!

İsmini yaşlarla tekrârlarken ervah, bir divit

Bir gün eflâka yazar beş harfli korkunç bir sedâ!

Cümlemiz artık o dem birtek nabızdan çarparız!

Hânemiz Arş, cismimiz Şems, ismimiz yalnız Hüdâ!

İşte Hüznî mâsivâdan tevbe-i istiğfarız!

Elvedâ ten! Elvedâ can! Elvedâ ey “Elvedâ!”

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA - 1960