"GAYB ÜÇGENİ"

Zaman, ALLAH’ın adı! GAYB O! Ne Rûh! Ne madde!

Uzayın bir tanımı! Kendisine, ‘kendi’ de!

Rûhun madde! Maddenin Rûh olduğu vücûd! RAB!

‘“RAHÎM olan RAHMÂN!”’ O! MUHAMMED EBUTTÜRAB!

Biri birinden ayrı iken Rûh ile madde!

Bu ‘iki’ye, ERRAHMÂN ile sen ERRAHÎM de!

ERRAHMÂN, ilk ve en üst ‘ben’ bilinci olan güç!

ÂLİ de ilk ve en üst demek! Bu rastlantı güç!

‘“MUHAMMED âlemlere rahmet!”’ Sıfatı,‘“RAHÎM!”’

Âlemlerin kendi o çünkü! İsmi ‘“ERRAHÎM!”’

HAK fikir! Ses olup ilk! Kendini takdim eder!

Yaptığı kalıptayken! Ona herkes ‘Hayât’ der!

Nokta, harf! Harf, kelime! Ve kelime, Rûh! Olur:

Aslı ses! Her nefes o! Sende ‘“HÛ”’ diye solur!

Hayâtın iki ayrı kutbudur! Rûh ve madde!

Rûh’a, sen en sâf madde! Maddeye, donmuş Rûh de!

Yâni hayâttır Rûhu maddeye bağlayan ip!

İkisi de bir olur ‘“Son gün!”’ Uzayı giyip!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 13.10.2001