“HANÎF DÎN DEPREMİ”

İçten dışa sızınca fer,

Başlar senden sana sefer!

Korkunç bir ses işitirsin!

Her noktandan fışkırır ter!

Nabzın olur eksi sıfır!

Yoktur ölüm bundan beter!

İpofizin ışıldayıp,!

Tûr dağına asar fener!

‘“Asânı at!”’ Emri verir!

Belkemiğin olur ejder!

ZÜLFİKÂR bu! Kından çıkmış!

Radyasyonu Arşa gider!

Voltajdan sen, tam ölürken!

Sâkin ol! Ben ‘“Sekîne”’ der!

İner Cibril voltajına!

Evlâdına acır Peder!

Kâlbindeki kara delik,

Açıldı mı! Tamâm zafer!

Zaman biter! Mekân biter!

Yok olanı, yoka iter!

O vakit HAK ordusunda,

Olursun bir sâdık nefer!

Ne senlik var! Ne benlik var!

Herkes özdeş!Tam birader!

Şeytanını İslâm yaptın!

Güreş bitti! Boştur minder!

Teslim oldun!‘“Selâm”’ sana!

Olmadı bu ömrün heder!

‘“Îsâ gibi Rûhtan doğdun!”’

Çilen bitti! Çekme keder!

‘“Ne anan var, ne baban var!”’

Sensin Âdem adlı ilk er!

‘“Ol”’ de! Olur! Her sözün HAK!

Üflediğin, kıyâm eder!

Her cana giysi biçersin!

Elindedir ! Bütün kader!

Şah damarın bağlı ŞAHA!

Rehin tutar! Seni HAYDER!

‘Ben’ diyenin ipi kopar!

‘“Taşa kadar düşüp öder!”’

‘“Basü badel mevt”’ bu mesaj!

Budur halktan saklı haber!

‘“Tekneni del! Kafanı kes!”’

HIZIR ile ol beraber!

‘“Mûsâ bile yolda kaldı!”’

Eren, ermeyeni, yeder!

HIZIR, O ‘“Gayb”’ erenidir!

Fakir gibi bir derbeder!

Pis bir can cin! Gebert onu!

Ya ölümsüz ol, ya geber!

‘“Ortaksız HAK din”’, işte bu!

Başka her dîn! Afyon! Eter!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA– 03.01.1996