"HANOK"

‘“İdris’i çıkardık der ALLAH, en yüce yere!”’

“Ölmeden önce ölmek” sırrı bu ! Aklın ere!

‘“Îsâ ölmedi! ALLAH onu yanına aldı!”’

Bu âyeti çözmekte! Çok bilgin âciz kaldı!

‘“Bir benzetme vardır”’der burda hâlbuki âyet!

Îsâ’nın mîrâcını anlatır! Açık gâyet!

Benzer bir iddia var bak! ‘“Üzeyir”’ için de!

Bu tür anlatımların hepsine ayni şey de!

Meselâ bir nebi var Tevrât’ta! Hanok ismi!

‘“ALLAH ile yürüyüp kayboldu onun cismi!”’

Bu, besbelli! Hanok’un sağken yaptığı mîrâç!

‘“ALLAH onu yanına aldı”’ diyor! Gözü aç!

Fizik sağken, üst şeffaf beden çıkıp giderdi!

‘Gizli’ âyinde buna! Halk ‘Ötenazi’ derdi!

‘Ötenazi’ Yunanca! Türkçe: ‘Gönüllü ölüm!’

Transta! Çıkılırdı fizikten bölüm bölüm!

‘Sır’ dolu bir kitab var! ‘Hanok Kitabı’ adı!

Kilise ‘Kripto’ o! Diyerek tanımadı!

‘Kripto’, ‘Gizli’ demek hâlbuki! Sahte değil!

Kiliseden gizlidir yâni! Çözmeye eğil!

Etyopya’da bulundu! Çok eskiye dayanır!

Nasıl erdi? Anlatır Hanok! Çözen uyanır!

Tevrât’ta Hanok için var yalnız iki âyet:

Şeffaf ve fizik beden farkı açıktır gâyet!

İki Hanok var: biri ermiş oğlu, Yared’in!

Bir de katil Kâbil’in oğlu! Siz dikkat edin!

İyisi şeffaf beden! Kötüsü fizik beden!

İyinin ömrü uzun! Kötü, kısa! Bu neden?

‘“Hanok altmış beş, artı üç yüz yıl yaşar!”’ Niçin?

‘“Üç yüz yıl ALLAH ile yürüdü!”’ Onun için!

İlk altmış beş yılı o, sırf fizikte yaşadı!

Üç yüz yılı şeffafta! Uzay takvimi adı!

‘“Yared’in oğlu Hanok!”’ Bakın yedinci kuşak!

Yedi katman geçince! ‘HAK dostu’ olur uşak!

Hanok göğe çıkınca! ‘Metatrun’ olur ismi!

Kozmik boyut kazanır! Ateş kesilir cismi:

Şeffafı bile! Yoğun gelen kirden arınır!

Çıktıkça! Daha şeffaf bedenlere sarınır!

Gözde bir tek toz kalsa! Nasıl ki insân eler!

Nokta kalana kadar! Yükselir dereceler!

Işık âlemde iken, boyut kavramı kalmaz!

Zaman ve mekân kalkar! Noktayı evren almaz!

Metatrun! ‘Arş ötesi zât’ demektir! RAB, adı!

Arş, ikiz ışın! Bilge, RAHMÂN! RAHÎM! Anladı!

Arş altında var yedi gök! Yâni yedi katman!

Yöneteni,‘“Âdem’e rûh üfleyen”’ diye an!

Rûh, RAHÎMRAHMÂN ve RAB! Miraçta üç basamak!

Titreşimine göre şeffaf’ın! Mümkün çıkmak!

ERRAHMÂN Arş! ERRAHÎM ise O’nun ‘“Kürsü”’sü!

RAHÎM olmasa! RAHMÂN olurdu Arş’ın süsü!

RAB da ikizdir! Dişi gücü ses! O, Sekîne!

Sekîne’nin kökünü arayan, ZÂT’a ine!

‘“O ses”’ olmadan bil ki Metatrun çalışamaz!

‘“O sesi”’ çıkarmadan‘“Doğru değildir namaz!”’

‘“O ses”’ ile beslenir, fizik dışında şeffaf!

Öteki adı ‘“Zikir!”’ Zikirsize yoktur af:

Sâften! Fizik bedende hemen bulur kendini! *

Bu anlamda ‘“Zikirdir! Kur’an ve İslâm dini!”’

Metatrun verir bebek ile meleğe besin!

Anlayan! Buna, ‘sâften için Sekine’ desin!

Fizik Hanok şeffafken, bakın! Metatrun, ismi!

İlyas’ınki, Sandalfon! Vaftiz bu! Siler cismi!

MUHAMMED, ‘“MAHMUD”’ olur! Ve ÂLÎ , EBUTTÜRAB!

Îsâ, ‘“El Mesîh!”’ İnsân, ‘“Âdem!”’ Her biri RAB!

Hanok’ta! İnsâna bir müjde vardır apaçık!

Ona der, Hanok sensin! Metatrun’u bul da çık!

İşte bu yüzden! ‘Müjde’ diye çevrilir İncil!

‘“Oğul indi”’ deyip de! Sen yorum yapma, bencil!

Metatrun’un ‘“Yetmiş iki”’ isimli! Sonu hep ‘“El!”’

Yâni ‘HAK!’ ‘“Yirmi sekiz”’ harfi açmaya bedel!

Ama en önemlisi! ALLAH’ın ‘“YÜCE”’ adı!

Kimisi ‘ÂLÎ!’ Kimi, ‘ALLAH’ diye anladı!

Yanlış anlaşılmasın! Arada var kul farkı!

Hiçbir çark! Saatçisiz çeviremez bir çarkı!

‘“Mûsâ’ya, ilk, ‘Ben ALLAH!’ Sonra ise, ‘Ben RAB’ der!”’

Biri, perdenin ardı! Öbürü, önü eder!

Doğrudan görünemez! ALLAH hiçbir insâna!

Onu ‘Hazret!’ ‘Yüz!’ Ve ‘Genç!’ Gibi gör! Yeter sana!

‘Yüz’, zaten kendisinin ! ‘“Rûh”’u hep ‘Genç!’ Yaşlanmaz!

‘Hazret!’ Her yerde hazır! ‘İlk Nokta’sız başlanmaz!

Süleyman der: ‘“İlk önce yaratılan şey hayır!”’

‘“Hikmet O!”’ ‘“Bilmeyen”’i! ‘“Özü bilen”’den! Ayır!

HAK der: ‘“Ben yaratırken, kâfir değildi şâhid!”’

Demek,‘“Şahid olanlar!”’ ‘“Ona verenler ahid!”’ *

Kelime-i şahadet! ‘“Yaratım”’la ilgili!

‘“Ahid verenler!”’ İse,‘“Hikmet!”’ İle bilgili!

RAHÎM olan RAHMÂN O! Sekîneyi büründü!

FÂTMA’yla bütünleşip ‘ÂLÎ’ diye göründü!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ÇEŞME / İZMİR -26.08.2001