"HZ. İBRAHÎM’İN MÎRÂCI"

‘“HAK, İbrahîm’e sırrı, içte ve dışta verdi!”’

O vakit O! Mîrâcın tam gerçeğine erdi!

‘“Önce dört kuşu kesti: ‘“Ateş,hava, toprak, su!”’

Bedenden kurtulan rûh! Özgür oldu, doğrusu!

Ve dedi:‘“Canın kadar sevdiğin oğlunu kes!”’

Sevgi ortak kaldırmaz! HAK kıskanç! Korksun herkes!

Can hemen bıçağını! Gök kubbede salladı!

‘“Kurbân”’yâni rûh indi! ‘“HAK dostu”’ oldu adı!

‘“Kurbân”’ sözcüğü, demek yakınlığa vesile!

Cana rûhtan yakın yok! Öze şükür edile!

Kendi özüne! Secde ile bütünleşti can!

Her nefes! Mîrâç yapmış gibi duydu heyecan!

‘“Sonra gözünü döndü! Dışındaki göklere!”’

‘“Göklerin benzeri var arzda da!”’Aklın ere!

‘“İnsân topraktan oldu, orda dirilir tekrâr!”’

Toprağa secde edip Arz’a verilir ikrâr!

Ve olunur “Toprak babası”nın evlâdı!

Öğrenilir! ALLAH’ın neydi en yüce adı!

İbrahîm de! Arzdaki ‘“Merkez noktaya”’ indi!

Mîrâcını yaparak, İslâm’ı dîn edindi!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA- 12 Ağustos 2001