“İLK EMİR”

Okuma bilmeyene HAKK “oku” emri vermez!

Daha bir âyet yokken hele hiç akıl ermez!

‘Hep okunacak Kitab’ demek Kur’an’ın adı!

Öyleyse okumaktan HAKK’ın başka muradı:

HAKK’ın bak MUHAMMED’e (s.a.v.) bile, ilk emri “oku!”

Açığa çıksın diye ‘“Doğa”’sındaki doku!

‘Bir ‘harf’ öğretene, ben kul olurum’ der Âlî!

Çok doğru; çünkü ‘o harf’ nokta! Bilmez ahali!

Nokta her harfin aslı! Nokta ‘“HAKK’ın ol sözü!” ’

‘Sen de emret de, çağır kendine demek özü!’

Madde sıfır her özde! ‘Var olan olan yoktur’ ismi!

İç içe! Ve dost hepsi! Bir ve bütün HAKK resmi!

Öz çift cinsli! Zamanın ve mekânın dışında!

ALLAH’tan ilk kez çıkmış olan ikiz ışında!

ALLAH’ı seyrederken ilkin bilmez kendini!

İnip omuriliğe tırmanır! Bilinç dini!

Omurilikte dürüm dürüm uyuyan yılan!

‘“Dosdoğru kaldırdın mı” namaz kıldın sayılan! (x)

Bak! ‘“Melek isimlerle HAKK’a duâ ederdi!”’

RABB’inin rızasını kazanmaktı tek derdi!

Bitsin istedi Tanrı, artık bu ezber ‘“zikir:”’

‘“Zikir”’den amaç; çünkü, özü etmekti fikir!

‘“OKU”’ emri, Tavrat’da ‘“isimlendirmek”’ demek:

Yâni, somut yapmaya soyutu sarfet emek!

Çok dilde, isim, şifre: NOMEN OMEN, Lâtince!

Türk, seslen! Batı, Çağır! Hint, yarat! Der sır ince!

‘“Önce bak, İblis’i RABB, isimlerle sınadı:”’

‘“RAHÎM olan RAHMÂN”’ kim? ismen çıkaramadı!

‘“Âdem çağırdı!”’ Çıktı ‘“Rûh üfleyen’in kendi!”’

‘“İsa’ya benzetilen”’ idi! ‘“PAVLUS”’ tükendi!

Özü indirmek ‘“MİRÂC!”’ Göklere çıkmak değil!

‘Gece yanımdaydı’ der Ayşe! Kendine eğil!

“Sen olmasan gökleri yaratmazdım” diyor RABB!

‘“Yüceler”’ MUHAMMED’e inip taptı: O, türab!

Doğu, Batı ‘ben beni çağırırım’ der bakın!

‘Adın ne?’ diye sorsan! Öz hem uzak! Hem yakın!

‘İlk’ demek! Sümerce ve Hintçe ‘ÂD-ÂDİ’ sözü!

‘“Âdem”’de ilk hece ‘AD!’ İsim onun kök özü!

‘“ÂDEM’in babası ve annesi”’,“ism”e eşit!

‘“KUR’AN”’da ‘“on dokuz”’ kez geçen tek söz bu! İşit!

MUHAMMED,ÂLÎ,FÂTMA,HASAN, HÜSEYİN: ‘“ONDOKUZ!”’

Bu ‘“ondokuz”’ harf ‘ilk öz!’ Bulamaz isek yokuz!

‘“Ondokuz BİSMİLLÂH”’ var Kur’an’da! ‘Altı’ kere!

‘“Kâbe”’ ‘altı’ boyutlu! ‘“BİZ”’ evi! Özün ere!

‘“ONDOKUZ”’,sayıca‘“TEK:”’ “Vahid!” hem ‘“Onun yüzü!”’

‘“Mirâc”’da öyle gördü ‘“RABB’i!”’ ‘İlk özün gözü!’

Tam ‘“ONDOKUZ” yıl sonra, ‘“İLK AY”’ ayni güne denk!

HAKK’ın, MUHAMMED ÂLÎ olduğuna bu, mihenk!

Tevrat’da HAKK “özünle çoğal” der ‘İlk Âdem’e!

RABB benzeri ‘İlk Âdem’ , çift cins! İlk insan deme!

Yâni seslenip ismen, ikiz ve öz eşine,

Kavuşmalıdır ilk Ay ilk kendi Güneşine!

HAKK der: ‘“Kıyâmet günü bir olur Güneş ve Ay!”’

“Mehdi” ortaya çıkar! Tanımlanan bu olay!

Zaten yoğunlaşmadan insan böyleydi ilkin!

“İki secde” sırrı bu! Ayağa kalk da silkin! (xx)

Uluğ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – ‘ONDOKUZ’ MAYIS 2005

Açıklamalar :

Doğa = fıtrat = yaradılış

Dürüm dürüm : büklüm büklüm

(x) “Ve ekıymüs salâte” = “dosdoğru kaldır”

(xx) “İki secde” sırrı : namazda doğrulmadan ardarda iki defa secde işlemi yapılır.

Bu secdenin biri, pozitif kutb olan soyut Âdem’e diğeri, negatif kutb olan soyut Havva’ya

yapılmaktadır ; yâni kişi bu secdeyi içyüzünde kendi çift cinsli ilâhi özüne yapmaktadır.

NOMEN OMEN : isim işarettir (Lâtince)

Türkçe isimle çağırmak : seslenmek, ünlemek, ‘Hu’ diye bağırmak.

APPELER (Fransızca), CHIAMARE (İtalyanca), TO CALL (İng.), KRİ (Hintçe)

İsmini okumak : İKRA (Arapça ve İbranice), Zikir (Arapça) : Özde anımsamak

KRİA (Sanskritçe) : yaratmak, AD (türkçe) : isim, ÂD-ÂDİ (Sümerce ve Hintçe) : ilk,

İsim : Arapça, Kur’an’da ‘19’ kez geçer, harflerinin sayısal değeri ‘101’dir.

Ondokuz : sayısal toplamı = Vâhid (ALLAH’ın birtek adı) =O’nun yüzü

19 x 6 = 114 = Kur’an’daki Sûre ve BİSMİLLÂH sayısı

(B = Bismillâh, “Berae” Tevbe sûresi buna dahildir, Kur’an’da 113 sûre Besmele ile başlar,

“Berae” suresi “B”ile başladığından birtek bu sûre Bismillâh lâfzı ile başlamaz)

İsim : Şem (İbranice) = Şema (Türkçe)

Beşem Elohim (İbranice) : Bismillah = B = Alî = ALLAH'ın ismi.! (El-Âliyy)

İLK AY : Arapça HİLÂL. Harflerinin yeri (sıralaması) değişirse ALLAH lâfzına dönüşür.

Turab : toprak, HAKK ‘“sen olmasan ARZ’ı yaratmazdım”’ demiyor dikkat.

ELİON (Finikece) Güneş : EL ELİON : Güneş Tanrısı (Kaldece),

ELİON (anlamı) : Yüce = ÂLÎ (Arapça), Sin (Kaldece) : Ay

Hz.Muhammed’e Kur’an’da hitap “YA SİN” = “Ey Muhammed”

“Muhammed Âlî Fâtma Hasan Hüseyin” isimleri Arapçada toplam 19 harfle yazılır.

Mihenk : Altının kanıtı, altın ölçeği

Pavlus : Hz.İsa’nın “ALLAH’ın oğlu” olduğu düzmecesini İncil’e sokan ‘sözde aziz’ papaz.!

Ebu ve ümmü Âdem (Âdem’in Baba ve Annesi) = 101 = “ism” (isim)

Kriyaşakti (Hintçe) : Kendi eşini yaratma

İnsan-ı Kâmil : kendini tamamlamış (Hakeren)

İnsan-ı Nakıs : kendini tamamlamamış, eksik insan

**Kur’an’dan ilgili âyetler beyit sonlarında parantez içinde yazılmıştır.