"NOKTA"

“Ümmetim yetmiş iki bölük olur” RESÛL der!

“Yalnız bir bölük hâriç hepsi ateşe gider!”

“Yalnız biri” demiyor RESÛLULLAH! Dikkat et!

Yetmiş üçüncüyü bul! Sonsuz mesâfe kat et!

“Benim ümmetim” diyor! Kalanlar zaten kâfir!

Yâni İslâm geçinen de ateşe misâfir!

‘“Cehennemden geçmeyen insân yok der bak âyet!”’

Dindar veyahut dinsiz olsun! Bu açık gayet!

Yetmiş iki harf çıkar, yirmi sekiz harfi aç!

Yazılabilmek için her harf noktaya muhtaç!

Meselâ ‘Nûn’ bir harf! Aç! Üç harf çıkar! N , Û , N!

Anlamı: Deniz! Balık! Hokka! Ve anne onun!

ALLAH ‘“Nûn ile kalem”’ üstüne eder yemin!

‘“Nûn”’ mürekkep hokkası demek! Ol bundan emin!

Mürekkepte hiç harf yok! Damlalardan ibâret!

Her damlası bir nokta! Bu birlikten al ibret!

Damla şekilsiz! Ona kalemdir sûret veren!

Hokka rahim! O kalem, penis der aklı eren!

RAHMÂN denen bu kalem, yazar yirmi sekiz harf!

Hokka ve kalem ise olur Lâm Elif’e zarf!

Lâm Elif bir tek harftir! ÂLİ ile MUHAMMET!

Her kelimeden evvel! Zîrâ yazıya ‘“Rahmet!”’

Her bir harf bir kelime! ‘“Rûhtur her bir kelime!”’

Yirmi dokuz harf konmuş, elime ve dilime!

‘“Deryâ mürekkep olsa! Eklense yedi deryâ,

Yetmez kelimeleri yazmaya!”’ Rûh sonsuz ya!

Yâni var ‘bir asıl ve yedisi kopya deniz!’

‘“Sekiz”’ tâne kapısı olan bir tek bedeniz!

İşte! Âdem yüklendi bu yirmi dokuz ismi!

Bir kaçını yitirdi! Ve karardı nûr cismi!

Af oldu kazanınca Rûhu! Arza yollandı!

Cennette kalamadı! Tâzelese de andı!

Âdem’in kaymasının Arza şudur nedeni!

Mürekkeple harflerden çizilmişti bedeni!

Sorma! ‘Bende harfler mi? Yoksa mürekkep mi var?’

Var mı mürekkep ile harf arasında duvar?

Hâlbuki ne mürekkep var! Ne yetmiş iki harf!

Hepsinin aslı nokta! Noktadan başkası zarf!

Ateşten kurtulur bu yetmiş üçüncü bölüm!

‘Noktadan başka vücûd yok’ der! Ve görmez ölüm!

M.H. ULUĞ KIZILKEÇİLİ

İZMİR – 06.04.1998