"NÛR"

Bil! MUHAMMED ÂLÎ’nin nûru oldu ilkin halk!

Kalbinde uyandır da o nûru! Kabrinde kalk!

RAB! RÛH! Ve Kalem gibi , bu nûrun var çok adı!

Kâh Mûsâ’nın elinde, kâh Sinâda parladı!

Bu nûrdandır ‘EHL-İ BEYT!’ Her Nebi! Ve her Velî!

Bu nûrdur âlemlerin ahiri ve evveli!

Bu nûr içindir secde! Bu nûra verildi söz!

‘“ALLAH’ın boyası”’dır!‘“Fıtratı”’dır! Yâni Öz!

ALLAH’ın yok doğrudan secdeye ihtiyacı!

‘“Zâten herşey secdede!”’ Teslim olmuş! Duâcı!

Din, iman, küfür, cennet, cehennem lâzım değil!

‘“O her şeye doymuştur”’ âyetine sen eğil!

RAB evreni yaratıp, oldu RABB’ÜLÂLEMİN!

RAB, RAHÎM olan RAHMÂN! ‘“ALLAH yanında emin!”’

İşte bu aşamada ortaya çıkar HAK DİN!

Secde zoraki değil ! Herkes hür! Fikir edin!

Terbiye için bir söz alıp, bize girer RAB!

Sözünü tutan mutlu! Hâinin hâli harab!

ALLAH ZÂT! RAHMÂN sıfat! Budur İblis’le dava!

Olmak veya olmamak! Harcanmayın bedava!

Herbir şeyi yine sen, ALLAH’tan iste! Ama,

O an sakın kişisel RABB’ini sen dışlama!

Kendi RABB’in, kâlbinde ALLAH’a bağlı kablo!

‘“ALLAH’ın boyası”’yla boyanmış eşsiz tablo!

‘“ALLAH’ın boyası”’ ve ‘“Hazret-i Îsâ”’ eşit! (1558)

Miraçtaki “Genç”te O! ÂLÎ’yi bul! Ol reşit!

“‘Gaybı ancak o bilir!”’ Senin gaybında saklı!

Evrensel bilgisayar! ÂLİ’dir onun aklı!

‘“Nûr”’un son halkasıdır, senden seslenen vicdân!

‘“Bana secde et”’ der O!‘“İçinden çıktığı an!”’

Edebilirsen secde bu nûr zâta! Ne onur!

Eşit Abdullah oğlu MUHAMMED ile bak ‘“NÛR!”’ (287)

Dışında sev MUHAMMED ÂLÎ’yi! İçte ara!

Yoksa,‘“Öbür dünyâda olur yüzün kapkara!”’

Resûl dedi: “İsâ’nın benzetildiği, ÂLΔ

“Fazla açamam! ALLAH diye tapar ahâli!”

‘Mesajları’ veren de bana, bu ‘“Tanrısal renk!”’

Bir sayı farkla, benim tüm isimlerime denk! (1557)

Kimde ‘“O boya”’ yoksa halkın gözünü boyar!

Ölünce de ‘“Zebânî”’ onun gözünü oyar!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 22.01.2000