"PABUÇ TAMİRCİSİNİN MESAJI"

ALLAH boş bir şey değil! Dolu enerji ile!

İster ki o kendinin ne olduğunu bile!

Her enerji, tabloda başka tonda renk gibi!

Renkleri bağdaştırır! Usta fırça sahibi!

Bilen! Bilinen! Bilgi! Üç işlem gerek! Niçin?

HAKK’ın kendini, kendi ile bilmesi için!

‘Baba!’ ‘Anne!’ Ve ‘Evlât!’ Der bu üç’e bir çok din!

Hepsi bir tek ALLAH’ın bilinci! Fikir edin!

Bunlar üç yasa olur bil! Şekilsiz âlemde:

Büzülme! Açılma! Ve karşılıklı denge! De!

Ateş ! Yâni İblis’le! Şekil olur! Şekilsiz!

‘İblis’e, HAKK’ın sevgi ve öfkesi!’ Deyin siz!

Tüm melekler, MİKAİL ve İBLİS’e bağlandı!

Özerklik ilân edip İBLİS bozdu ilk andı!

İblis ve melekleri büzüldü! Dondu soyut!

Cehennem ile evren yaratıldı, üç boyut!

MİKAİL, melekleri ile cennette kaldı!

Ve İblis’in yerini ise, ilk insân aldı!

Arz cennetinde verdi, her varlığa bir isim:

‘Ol’ deyip herbirine giydirdi soyut cisim!

O da, bilmek istedi! ALLAH gibi! Kendini!

Bozuldu! ‘Birlik’ denen yaratılışın dini!

Hücreleri, gıdaya ilk kez duydu ihtiyaç!

Doyurdu artık onu! ‘Yasaklı olan ağaç!’

Dahası! Kızışıp o! Bir dişi de aradı!

Onu da yarattı HAK! Kitapta ‘eşi’ adı!

Hayvandan da aşağı şeytan olmasın diye,

HAK, evlâdı ÎSÂ’yı arza etti hediye!

Onu uyandırınca! Arzda geçecek sözü:

Herkesin ‘ÎSÂ’ olup kâlbinde saklı özü!

Tüm kötü hisler, dışa atılıp yakılacak!

‘“Temiz kalanlar!”’ ‘“Arza vâris olacak ancak!”’

İşte bu en mutlu gün! Beklenilen KIYÂMET!

ÎSÂ’yı oluşturmak cihadına, devam et!

Bu mesajı verdi bil BÖHME! Bir kunduracı!

Bulamazsan kendini sende! Kendine acı!

Dedi: ‘Birden açılıp beynimde bir pencere,

HAK konuştu!’ Konuşan Rûhuydu! Aklın ere!

Böhme der: ‘sır açılır Tanrım verdikçe izin!’

Açmasıydı üçüncü gözü bu ipofizin!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 03.05.2002