"UYKUNUN SIRRI"

Rûh doktoru olamaz! Dünyâda hiçbir hekim!

Rûh bizde saklı ALLAH! Şifâ verebilir kim?

Eş anlamlı sanarak! Halk can yerine rûh der!

Can, hesâba! ‘“Rûh!”’ Ona hesâp sormaya gider!

Bu işlem! Sâde son gün! Hep yapılır sanma sen!

Derin uykuda neler neler olur! Bir bilsen!

“Uyku ölümle kardeş!” Boşuna dememişler!

Uykuda ve ölümde! Zîrâ benzerdir işler!

‘“Çok derin uyuyanı, ALLAH yanına alır!”’

‘“Vakti dolmayan döner! ‘“Eceli gelen kalır!”’

‘“Vakti dolmayan!”’ O gün ne yapmışsa! Yazılır!

Ancak tövbe etmişse! İlk hücreden kazılır!

‘“Temiz can melek o an!”’ ‘“Rûhuna secde eder!”’

‘RABB’im sensin ey Âdem! ‘Bana, beni öğret’ der!

Pis can şeytandır o an! ‘Rûhtan af dile’ denir!

İnâdı! Vicdânının susmasıyla ödenir!

Beyin! Düş artığını, rüyâ olarak derer!

Rüyâ görmediği an! Ne gördü? Bilen, erer!

Uyuma hiç! Vermeden hesâbını kendine!

Ölmeden helâlleşmek! Bu yüzden girdi dîne!

Ölüm, toptan hesâptır! Uykuysa, perâkende!

Uyanık iken de can sınavda! Uyurken de!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 06 Ağustos 2001