"VÜCÛD"

Âlemden önce yalnız “O” vardı, dedi AHMET!

‘Yine de öyle’ dedi, ÂLÎ! Budur kıyâmet!

Her an HAK,âlem gibi görünüp olur gâib!

Aynı zamanda hem var! Hem yoktur! Ne acayib!

‘“HAK ile yarattık biz diyor ALLAH âlemi!”’

Âlemi HAK’tan başka sen birşey bilme emi!

Zîrâ ALLAH’ın öbür adı Kur’an da HAK’tır!

ALLAH’tan başkası yok diyenin yüzü aktır!

‘“ALLAH’a ortak koşma”’ emrinin bu içyüzü!

‘“Nereye baksa HAKK’ı görür”’ mü’minin gözü!

Her şeyi içerdiği için ismidir ‘“Ehad!”’

Her şey kendi olduğu için ‘“Vâhîd”’ ona ad!

ALLAH, her an ‘“OL”’ diyor! Zâtında gelip aşka!

Onun ‘“OL”’ dediği şey olabilir mi başka!

Demek ki yaratılmış birşey yok! Âlem serab!

Yalnız ALLAH var! Hem de yapayalnız olan RAB!

Bu demektir ‘yalnızlık,yalnız ALLAH’a mahsûs!’

Deniz dalgayla artmaz! Bunu anladınsa sus!

Kendinden başkaları,yine onun kendisi!

Var olamayan âlemin,var olan efendisi!

Sayısız kılıklarda ALLAH ortaya çıkar!

Giyeni tasdik eyle! Giysileri et inkâr!

Şirktir HAK’tan başka şey hatta yok demen bile!

Zîrâ karşılaştırdın varı,yok olan ile!

ALLAH’ın vücûdunun perdesidir her mevcûd!

Kendisini,yok olan varla,saklıyor vücûd!

Bir tâne mum yansımış sayısız aynalara!

Kır da beyin aynanı hakîkî mumu ara!

ALLAH ezelî vücûd! Ve ezel ise şu an!

Vücûd yansıyıp mevcûd,Rûh yansıyıp olur can!

HAKK’ın her bir ezelî vasfı alır bir isim!

Ama kendini bilmez ! Olmadığından cisim!

Birbirini fark eder HAK’tan alınca vücûd!

Şeffaf beden içinde ilk defa olur mevcûd!

Hepsi kendini tasdik,zıddını inkâr eder!

ALLAH bu yüzden ‘“İblîs ERRAHMÂN’a âsî”’ der!

Bir artı bir hayâldir! Doğrusu bir çarpı bir!

Bir hep kendini birler! O tek birdir! Çek tekbir!

Vücûd ile mevcûdun arasındaki fark ‘M!’

‘AD’ Sümerce ‘İlk’ demek! M ekle gel Âdem’e!

‘M’ ismini giyince vücûd, oluyor mevcûd!

Şeffaf MUHAMMED’ini bul! HAKK’a eyle sücûd!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA - 1998