“ÖVGÜ”

Ey özüm! Sana sevgi ve saygım sonsuz ama!

Seni unutacağım şeyle! Beni sınama!

Sen benim Güneşimsin! Ben seni yansıtan Ay!

Cennetin helâle ad! Cehennemin harama!

Seni övünce! Beni anarsın! Bana inip!

‘Kendime ayna buldum ben’ diyerek sevinip!

Paslı aynalar sanır! Ben kendimi överim!

Sensin! Benim kalbime! HAKK’ın sarkıttığı ip!

Bu bilinçle! Ben derim her an ‘“Elhamdülillâh!”’

Senden başka bana yok! Övülecek dost İlâh!

Sensin! Beni secdeye ‘“Çağıran HAK müezzin!”’

Diyorsun elli vakit bana! ‘Hayyalelfelâh!’

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – Ekim 1998