“SON NEFES”

Kendi rûhunu görür vücûddan çıkarken can!

Kaderini öğrenip duyar büyük heyecân!

Üçüncü göz açılır! Beyin ışıkla dolup!

Zîrâ ampul çok parlar! Son defa yandığı an!

Ölüm, vicdânsız için en müthiş ameliyat!

Anestezi yapmadan, ‘“Zebânî”’ der ona ‘Yat!’

Postu yüzüp! İçinden canavarı çıkarır!

Hayvândan taşa kadar başlar rûhsuz bir hayat!

Sonsuz uzun bu işlem! Dünyâda bir saniye!

‘“İzinsiz ölünemez!”’ Artık anladın niye!

“Hoş geldin ey YÜCE DOST”, MUHAMMED’in son sözü!

Dilerim nasib olsun bu ölüm her fâniye!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – Mayıs 1998