"YAŞAR NURİ ÖZTÜRK'E"

Yezîd’den derlemedir! Bugünkü dînsel düzen!

‘Dîni böldü tarikat! Mezheb! Bu, beni üzen!’

‘Beni de bölse! Korkmam! Buldum artık tipimi!’

‘Zîrâ tuttum! ALLAH’tan bana sarkan ipimi!’(x)

Böyle yazdım çok önce! Kimseden çıkmadı tık!

Düzenin çürüdüğü! Belli olmuştu artık!

Üç mesaj daha verdim! Halkı uyarmak için!

Aymadı! Almıştı o çok narkoz! İçin için!

Ne televizyon vardı! Ne medya sâhip çıktı!

Düzenden yana idi beyler! Bu pek açıktı!

Ne işimden attılar! Ne bir dava açtılar!

‘“KİTAB BİLGİ”’mden ürküp arenadan kaçtılar!

Söz vermiştim ben! Şimdi volkan son kez püskürdü!

Âyet âyet! Dînbazın suratına tükürdü!

Birbirinden ayrıldı! Işıkta, hayır ve şer!

Şafakta! Karanlığa defolup gitmek düşer!

Hesab mahşere kalmaz! ‘“Kıyâmet günü!”’ Bu dem!

Belli oldu! Kim Şeytan! Kim Melek! Ve kim Âdem!

‘Öztürk’le övünürüm! Irkım TÜRK! Öz, fıtratım!

Hep yaşar o! Nûri’dir! Mîrâçta O’dur atım!

Düzme dîni! İkbâl ve siz düzelttiniz! Ama,

Odak noktası için! Yapayım bir saptama:

Dışta ‘RESÛL’ müjdeci! Uyarıcı! Postacı!

İçte de aynen öyle! Vicdân O! Kaybı acı!

Her halkın sesi HAKK’ın sesi! Ama içinde!

‘“Herkese gönderilmiş!”’ Kutupta olsun! Çinde!

O ses HAKK'ın değildir! Çıkarırsa ahâli!

İşte! Demokrasinin dünyâda rezil hâli!

Âdem’i ALLAH seçti! Bu sırra aklım erdi!

Yoksa! Şeytanları hep, sâf melekler seçerdi!

‘“ALLAH!”’ ‘“Uyarıcısız hiç bir toplum yok”’ dedi!

Hiç değişmeyen dîn O! Ezelî! Ve ebedî!

Kudüsedek Cebrail! Yâni akılla mîrâç!

Yerden göğe ‘Ref ref ’le! RÛH en sürâtli araç!

Aklın düzeyi! Dizden yukarı çıkmaz! Niye?

Arapça, ‘Diz bağı’ o! Deve kaçmasın diye!

İslâmı açıkladık! Siz dıştan! BİZ de içten!

ALLAH korusun! Tekrâr yozlaştıracak piçten!

M.H.ULUĞ KIZILKEÇİLİ

ANKARA – 16.03.1999

(x) ÂDEMNÂME - ANKARA 1960